De blogreeks Cognitiewetenschap en participatief design neemt je mee in mijn ontdekkingsreis door de cognitiewetenschap en de betekenis daarvan voor participatief ontwerp. Als ontwerper ben ik altijd gefascineerd geweest door hoe mensen denken, leren en samenwerken. Waar traditionele psychologie zich vooral richt op gedrag en mentale processen, biedt de cognitiewetenschap een breder perspectief dat cruciaal is voor ons werk. Door inzichten uit psychologie, informatietheorie, systeemdenken en neurobiologie te verbinden, ontstaat een rijker begrip van menselijke interactie en participatie. In deze reeks deel ik mijn zoektocht om deze inzichten te vertalen naar de praktijk van participatief ontwerp – van het computationele brein tot patronen in groepsprocessen. Een reis waarin theorie en praktijk elkaar steeds ontmoeten en versterken.
De verborgen structuren achter participatie en betrokkenheid
In dit artikel deel ik een inzicht opgedaan tijdens gesprekken met bewoners van Weesp. Ik ontdekte de gelaagdheid van participatieprocessen, waarbij verschillende buurten unieke dynamieken vertonen. Dit inzicht werd verdiept door de theorieën van Hutchins en Van der Bijl-Brouwer, waarbij ik experimenteerde met flexibele participatievormen en het herkennen van onzichtbare structuren.