Eric Sanderson brengt New York in kaart voordat het New York is: The Mannahatta Project. Zo’n 10 jaar geleden, op het moment dat Dr.Sanderson verhuisde van Californië naar New York en hij ging werken voor het Wildlife Conservation Society, besefte hij dat wilde hij de betonnen landschap van straten en gebouwen leren waarderen hij meer moest weten over het verleden. Hij moest de ecologie vanaf het eerste begin van de stad gaan visualiseren. Als landschap ecoloog gebruikt Dr.Sanderson ruimte analyse technieken om de natuur in de moderne landschappen te beschermen. Deze technieken gebruikt hij om verdwenen historisch landschap tot in detail te herscheppen. Hij gebruikt visualisatie technieken om heuvels, dalen, riviertjes, stranden, bronnen, grotten, bossen, moeraslanden en vijvertjes die ooit in Mannahatta zichtbaar zijn geweest in kaart te brengen zodat duidelijk wordt hoe al deze verschillende elementen met elkaar in wisselwerking zijn geweest en hoe deze de habitat voor planten en dieren hebben gevormd.
Ze hebben het ecologische landschap in lagen nagebouwd, beginnend met geologie, gronden, topografie, toen stromen, lentes, vijvers, moerasland, enz. die, eindigend in de species van planten en dieren (met inbegrip van mensen). Hiervoor verzamelden ze gegevens uit vele bronnen. Ze zijn begonnen met historische kaarten die de originele eigenschappen van Mannahatta beschreven. Daaraan voegden ze informatie van grondonderzoeken toe, boomringen, beschrijvingen van plant het leven en het dierlijke leven, historische rekeningen, zelfs gebiedsonderzoeken vandaag op Manhattan toe. Ze voegden al deze informatie toe aan één enkele basiskaart, de kaart van 1782 de Britse Hoofdkwartier van het Algemeen Rijksarchief in het Verenigd Koninkrijk, en creëerden een gegevensbestand in een geografisch informatiesysteem (GIS).
Bekijk een presentatie die Eric Sanderson gegeven heeft tijdens een TED talk:
Links:
- The Mannahatta project
- Sanderson, E.W. and M. Brown (2007). “Mannahatta: an ecological first look at the Manhattan landscape prior to Henry Hudson.” Northeastern Naturalist 14(4): 545-570.
